از کوره در رفتن

وقتی کسی به طور ناگهانی سخت خشمگین شود تاجاییکه صورتش برافروخته گردد و اختیار خود را از دست بدهد و هیچکس نتواند اورا آرام کند،میگویند:فلانی از کوره در رفت.

و اما ریشه ی این ضرب المثل:(...)

کوره آهنگری که در گذشته با ذغال سنگ و زغل چوب و امروزه با برق و نفت و گاز روشن می شود، برای جداسازی  آهن از سنگ به کار می رود. در کوره، آهن را تا آن اندازه حرارت می دهند که به صورت گداخته و مذاب درآید و بتوانند  آن را به راحتی شکل دهند.

برای گداختن آهن درجه حرارت کوره آهنگری را آرام آرام بالا می برند زیرا  آهن اگر در حرارت شدید و چند صد درجه قرار گیرند، سخت گداخته می شود و با صدای وحشتناکی منفجر شده از «از کوره در میرود» یعنی به خارج پرتاب می شوند. افراد  عصبی  اگر در برابررخدادهای آنی قرار گیرند، آتش خشمشان زبانه می کشد و مانند همین  آهن گداخته سرخ و گداخته شده و از کوره خارج می شوند و رفتارهایی پیشبینی نشده  از آنها سر می زند که پس از فروکش کردن خشم،از کرده پشیمان می شوند.